Dzisiaj świętowane jest Halloween. Czy wiecie, że ma ono starożytne celtyckie korzenie, czyli pochodzi od święta Samhain. Starożytni Irlandczycy dzielili rok na cztery pory wyróżnione świętami: Imbolc, Beltaine, Lughnasa oraz Samhain. To, co ważne w tym podziale to to, że stanowiły o nim równonoce i przesilenia. Samhain był pomiędzy równonocą jesienną a przesileniem zimowym. Można też było dzielić rok na dwie części a wtedy Samhain odziela jego część jaśniejszą, czyli lato od części ciemniejszej, czyli zimy. O tej porze roku, ludzie byli zajęci przygotowaniami do zimy. Zajmowali się przechowywaniem zbóż, przeprowadzeniem bydła i owiec z pastwisk letnich na zimowe oraz ubojem części z nich, aby mieć zapas jedzenia na zimę. Składano drewno i torf na opał, reperowano domy przed niszczącymi warunkami zim. Samhain był obchodzony jako podziękowanie za te wszystkie dary oraz powitanie nadchodzącego nowego roku. Nieodzownym elementem tych obchodów było palenie wielkich ognisk. Ogień symbolizował życiodajne i grzejące słońce, ale też miał moce oczyszczające i przekazywał moc bogów.
Uważano, że w czasie Samhain podział pomiędzy światem żywych a światem duchów był najcieńszy, pozwalając duszom przenikać w obydwie strony, nie bano się jednak tego. Przygotowywano dodatkowe miejsce przy stole dla zmarłych lub też wystawiano na zewnątrz jedzenie dla nich. Duchy zmarłych przodków byli honorowani i zapraszani do domu, a szkodliwe duchy odpędzane. Ludzie zakładali przebrania i maski, aby udawać, że sami są złymi duchami i tym samym uniknąć napaści ze strony tych „prawdziwych”. W obchodach święta dużą rolę odgrywało ogniska i jedzenie. Zabijano bydło, a jego kości wrzucono do wspólnego ogniska, po czym gaszono palenisko domowe, by je ponownie rozpalić z tego nowego wspólnego.
Święto to było dość mocno zakorzenione w Irlandii i kościół katolicki postanowił przenieść dzień Wszystkich Świętych (All Hallows) z 13 maja na 1 listopada, a zaraz po nim ustanowiono Zaduszki (All Souls). Zakładanie kostiumów i masek w celu odparcia szkodliwych duchów przetrwało jako zwyczaje Halloween. Irlandczycy emigrowali do Ameryki na dużą skalę w XIX wieku, zwłaszcza w okresie Wielkiego Głodu w Irlandii w latach czterdziestych XIX w. Przywieźli ze sobą tradycję Halloween i stała się ona jednym z głównych świąt amerykańskich. Z czasem inne tradycje zaczęły mieszać się z Halloween, na przykład amerykańska tradycja dożynkowa rzeźbienia dyni lub też słynne chodzenie po łakocie – trick or treating.
Dwa wzgórza w dolinie Boyne były związane z Samhain w czasach celtyckiej Irlandii, Tlachtga i Tara. Tlachtga była miejscem Wielkiego Święta Ognia, który rozpoczął się w przeddzień Samhain (Halloween) i jako taka była ważniejszym miejscem niż Tara. 
Wejście do przejścia Mound of the Hostages na Wzgórzu Tary jest ustawione na równi ze wschodzącym słońcem w okresie Samhain. Wiek The Mound of the Hostages określa się na 4,500 do 5000 lat, co sugeruje, że Samhain był obchodzony na długo przed tym, gdy pierwsi Celtowie przybyli do Irlandii około 2,500 lat temu.
Dziś huczne i wesołe świętowanie Halloween, nie przeszkadza katolickiej Irlandii. Tubylcy patrzą na nie bardziej jako na święto irlandzkie niż pogańskie, a napotkany na ulicy czy w kościele w tym dniu ksiądz, na odchodne powie „Happy Halloween”. Dzieci biegają po łakocie od domu do domu, ale jeśli dom, nie jest przystrojony, to nie nagabują jego mieszkańców — to znak że żadne cukierki tam na małych łakomczuchów nie czekają. Dorośli natomiast również biorą udział w przebierankach oraz moja swoje własne wieczorne imprezy Halloweenowe.
Jeśli chcesz wiedzieć więcj o Irlandii zapraszam na moje strony tu i tu.
Statystyki odwiedzin strony (dane Google Analytics)
Unikalni użytkownicy:
Wszystkie wyświetlenia strony:
