Raz do roku na Bali zapada cisza

0

 

Wyspa Bogów, czyli po prostu Bali, pogrążyła się w tradycyjnej, corocznej ciszy. Dzień ten, Hari Raya Nyepi, zwany także Balijskim Nowym Rokiem, jest też zarazem bezdyskusyjnie najważniejszym dniem w kalendarzu każdego pobożnego Balijczyka. Przypada w dniu następującym po nowiu dziewiątego miesiąca księżycowego, zazwyczaj w marcu lub kwietniu. Nazywany jest Dniem Ciszy.

Nyepi istotny jest zresztą nie tylko dla tubylców, ale i turystów, gdyż życie na wyspie zamiera absolutnie dla wszystkich, bez względu na pochodzenie, kolor skóry czy wyznawaną religię.

Każdy kolejny Nyepi rozpoczyna nowy rok hinduskiej ery Caka (Saka), która rozpoczęła się w 78 roku naszej ery. W roku bieżącym niewielkie Bali świętuje zatem, niezbyt fortunnie kojarzący się Polakom, nowy rok Saka 1939-ty.

Na misterium noworoczne składają się obok dnia ciszy inne okolicznościowe święta oraz ceremonie. Jako pierwsze celebruje się święto Melasti wypadające 3 dni przed Nyepi. Melasti służy duchowej i fizycznej puryfikacji (oczyszczeniu). Procesje ubranych na biało tubylców wylegają na plaże, brzegi jezior oraz rzek, by poddać się rytualnemu oczyszczeniu. Ceremonie należą do niezwykle malowniczych i fotogenicznych, co jest niezmiernie ważnie dla spragnionych takich klimatów turystów. Drugim misterium poprzedzającym Nyepi jest spektakularne Tawur Agung, słynne z procesji demonicznych lalek Ogoh Ogoh, celebrowane na dzień przed nowym rokiem.

Potem jest już tylko cisza i trwający 24 godziny Nyepi (od wschodu do wschodu słońca), wygaszające wyspę ze wszelkich oznak życia codziennego. Nyepi wymaga od Balijczyka wyciszenia i abstynencji w czterech sferach : Amati Geni- od światła, Amati Lelungan- od podróży poza własny dom, Amati Karya- od pracy i Amati Lelanguan- od wszelkich przyjemności. Przestrzegania rygoru ciszy pilnuje specjalna, ubrana na czarno, 24-ro godzinna jednostka quasi policyjna, zwana Pecalang.

Obchody noworoczne zamyka zaś dzień Ngembak Geni, przeznaczony na wizyty u rodziny, bliskich i znajomych.

Piotr Śmieszek


Statystyki odwiedzin strony (dane Google Analytics)

Unikalni użytkownicy: 1

Wszystkie wyświetlenia strony: 2

Poprzedni artykułWilla Mussoliniego
Następny artykułAyrton Senna – Król Donington
Śmieszek Piotr
Od kilku lat mieszkam na Jawie w Indonezji. Życie między Indonezyjczykami, na największym archipelagu świata, zainspirowało mnie do dzielenia się Indonezją z innymi, popchnęło ku pisaniu. Dzisiaj piszę o Indonezji z Indonezji oraz razem z Żoną organizuję Turystom z Polski Wakacje w Indonezji Jestem autorem książek : "Archipelag znikających wysp" oraz pierwszego "polskiego" przewodnika "Bali & Lombok" po wyspach Bali, Lombok, parku Komodo oraz jawajskiej Yogyakarcie.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj