Jeden kraj w jeden weekend? Wyspa Man

Myślicie, że się nie da? Trzeba tylko znaleźć wystarczająco mały kraj! Na początku grudnia wybraliśmy się na weekend na Wyspę Man. Ta mała wyspa położona na Morzu Irlandzkim pomiędzy Wielką Brytanią a Irlandią, wbrew powszechnej opinii jest osobnym krajem! Jako taka nie wchodzi w skład Zjednoczonego Królestwa, ale jest od niego zależna pod względem polityki zagranicznej i obronności. Ogólnie było mi dość ciężko zrozumieć, na czym ta zależność i niezależność polega. Jednak w opinii mojego kolegi z pracy, który pochodzi z tej właśnie wyspy, po pierwsze- nie są częścią Zjednoczonego Królestwa, po drugie- jest dla nich bardzo ważne, że nie są częścią Zjednoczonego Królestwa.

Wracając zaś do samej wyspy, jest na tyle mała, że można ją przejechać wzdłuż samochodem w ciągu godziny a w poprzek w ciągu 20 minut. Mieszka tam około 80000 osób. Przed wyjazdem dowiedziałam się, że na wyspie jest podobno tylko jedna góra, w związku z czym spodziewałam się raczej płaskich terenów. Cóż bardziej mylnego, okazuje się, że pod względem wysokości tylko jedno wzniesienie kwalifikuje się jako góra, ale teren jest bardzo pofałdowany a krajobraz w większości przypomina górski , a gdzie nie gdzie zaś tundrowy. Jest tam też bardzo dużo prostych szlaków turystycznych. Niestety nie mieliśmy okazji z nich skorzystać, bo oboje pojechaliśmy na wycieczkę koszmarnie przeziębieni, w związku z czym poruszaliśmy się głównie samochodem. Na szczęście, nie przepadamy za tradycyjnymi atrakcjami turystycznymi, ponieważ w okresie jesienno-zimowym, (w którym odwiedzaliśmy wyspę) praktycznie wszystko było zamknięte.  Aczkolwiek dzięki temu nie było tłumów turystów, za czym też nie przepadamy.

Bardzo praktyczny okazał się system parkowania na wyspie. W większości miasteczek i w okolicach atrakcji turystycznych można parkować się za darmo do dwóch godzin. Jest to czas w zupełności wystarczający na obejrzenie większości tego, co jest do obejrzenia. Dzięki temu w równych interwałach czasowych zmienialiśmy naszą lokalizację. W ten sposób pierwszego dnia całkiem sprawnie zwiedziliśmy: Castletown, Sound, Port Erin i Peel. W kolejnym dniu spędziliśmy trochę czasu w Douglas, będącym stolicą kraju, wyjrzeliśmy na północny czubek wyspy, czyli Point of Ayre i odwiedziliśmy najbardziej ikoniczną atrakcję turystyczną wyspy: koło wodne w Lexy. Jak można się było spodziewać, nie działało o tej porze roku, ale można je było spokojnie oglądać za darmo zza płotu. Odwiedziliśmy też Salmon Lake Centre, gdzie znajduje się bardzo ciekawa makieta koła wodnego, pokazującą w jaki sposób było używane do wypompowywania wody z kopalni. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu w restauracji w Salmon Lake Centre nie serwowano łososia. A tak właściwie,  kiedy tam dotarliśmy, dowiedzieliśmy się, że nie serwują już nic poza kawą i ciastem, ale nawet o wcześniejszej porze łosoś po prostu nie figurował w menu.

​Z całej wycieczki najbardziej podobały się nam obydwa krańce wyspy. Kraniec południowy nazwa się Sound. Można tam podziwiać przepiękne klify, wspaniały skalisty krajobraz i widok na malutką wysepkę Calf of Man, na której znajduje się rezerwat ptaków. W lecie podobno można tam czasami spotkać maskonury. Mieszka tam też dużo fok! Mieliśmy szczęście i udało nam się kilka zobaczyć. Point of Ayre, czyli kraniec północny wygląda zupełnie inaczej. Znajduje się tam przepiękna kamienista plaża i stara latarnia morska. Przy dobrej widoczności widać odległe wybrzeże Szkocji. Podobno można tam czasami zobaczyć wieloryby i delfiny, ale nie są one niestety tak popularne jak foki po stronie południowej.

​Informacje praktyczne