Ich charakterystyczną cechą jest medytacja w ruchu, przybierająca formę szybkiego obracania się wokół własnej osi – jak twierdzą, w kierunku prawdy. Wierzą, że naśladowanie w trakcie tańca, zwanego Semą, ruchów ciał niebieskich zwiększa aktywność ich duszy oraz generuje więcej miłości do Boga. Podobno najzdolniejsi z nich są w stanie osiągnąć nawet czterdzieści obrotów na minutę. O kim mowa? Oczywiście o Mewlewitach, czyli zakonie Wirujących Derwiszy.

Sufizm

Bractwa sufickie opierają swoją wiarę o mistyczno-ascetyczne praktyki, prowadzące do poznania Boga. U źródeł ich doktryny leży głęboka wiara cel regularnych modlitw, zbiorowych śpiewów, studiowaniu islamu oraz wyrzeczeniu się własnego ego w drodze do osiągnięcia jedności z boskim Absolutem. Sufizm to zbiorcze określenie dla wielu islamskich nurtów mistycznych, a na jego doktrynie swoją tradycję opiera między innymi wędrowne oraz ascetyczne bractwo muzułmańskie derwiszy. Ci wędrowni mnisi, zwani również Mewlewitami oraz wirującymi derwiszami, swój początek zawdzięczają Dżalal ad-Din Rumiemu (1207 – 1273), uznawanego za jednego z najwybitniejszych poetów sufickich oraz mistyków perskich. Poezja Rumiego emanuje głęboką wiarą w miłość jako moc stwórczą istnienia wszechświata, a miłość do Boga celem ostatecznym w drodze do Absolutu. Wpływ poety na rozwój literatury krajów islamskich do dziś pozostaje nieoceniony, a jego twórczość uznawana jest za bezkonkurencyjne osiągnięcie mistycznej poezji sufickiej.

Medytacja w tańcu podczas ceremonii Sema

Ceremonia Sema to pokaz duchowej podróży istoty ludzkiej oraz jej wznoszenia się za pośrednictwem inteligencji i miłości ku Doskonałości. Rytułał składa się z kilku części, posiadających swoje szczególne znaczenie. Wydarzenie rozpoczyna się od Jego Naat-i Sherif, czyli pochwały Proroka. Następnie Mewlewici uderzają w bęben, co symbolizuje Boskie polecenie „BĄDŹ”. Kolejnym etapem jest okrężna procesja Sultan Veled Walk, w trakcie której Derwisze trzykrotnie okrążają miejsce wirowania. Następnie mamy do czynienia z cyklem tańców, w trakcie których Derwisze wirują wokół własnej osi w rytm muzyki, osiągając przy tym stan medytacji. W trakcie ceremonii następuję także recytacja Koranu oraz modlitwa o pokój dusz wszystkich proroków i wiernych.

Wirujący derwisz turecką atrakcją turystyczną?

Symbol wirującego derwisza można dziś w Turcji napotkać niemal wszędzie, gdyż tradycja tańca Mewlewitów została w dużym stopniu wchłonięta przez przemysł turystyczny, w ramach którego organizuje się dla turystów różnego rodzaju wieczorki tureckie, podczas których można obejrzeć spektakl w wykonaniu tancerzy. Chętnych pragnących obejrzeć show derwiszów nigdy nie brakuje, a odkąd ustawowo zezwolono na sesje wirowania specjalnie dla turystów, znaleźli się i derwisze, którzy – pomimo z natury sekretnych praktyk – takie występy z przyjemnością oferują.. Niemniej jednak czasami dużo lepszym pomysłem od uczestnictwa w uczcie mającej na celu nakarmić apetyt turysty, jest rozejrzenie się na około i uchwycenie magii prawdziwej Turcji w miejscach, które z przemysłem turystycznym nie mają nic wspólnego.

Więcej informacji oraz zdjęć: www.stykkultur.blog.pl
Facebook: www.facebook.com/stykkultur